Türkiye, çarşamba gününden beri Ziraat Bankası’nın çalışanlara dağıtmak üzere aldığı 300 milyon fiyatındaki saatleri konuşuyor.
Milyonlarca kişi, kamu kaynaklarının nasıl çarçur edildiğine bir kere daha şahit oldu.
Ayrıntılarını birinci sefer bu köşede okuduğunuz saatlerin kıssasını artık biliyorsunuz…
Gelin artık bir de o saatlerin aslında ‘neyi gösterdiği’ne bakalım.
ALTINI KAZIDIKÇA…
Kamu bankası olan Ziraat’in yılın birinci dokuz ayında elde ettiği 25 milyar TL’lik kârın bir kısmıyla çalışanlarına armağan almasında hiçbir sakınca yok.
Ben aslında bunu eleştirmiyorum.
Keşke her kurum çalışanlarına bu tıp jestler yapsa…
Ancak burası Ziraat üzere bir kamu kurumu olunca, işin rengi değişir.
Ziraat Bankası çalışanlarına ‘pahalı’ bir ikram verecekse, bunun tüm süreçlerinin şeffaf olması gerekir.
SORULAR… SORULAR… SORULAR
Örneğin; Ziraat Bankası idaresi 300 milyon TL’lik alımı yaparken, neden bir İsviçre markası olan Longines’i tercih etmiştir?
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın ısrarla vurguladığı ‘’yerlilik ve millilik’’ nerede kaldı?
Bu markanın tercih edilme sebebi, Longines’in Türkiye’deki yetkili satıcısının AKP Akyurt Belediye Lider adayı Satılmış Gürbüz olması mıdır?
Kamu bankasının, AKP’li bir belediye lider adayının şirketinden 15 bin adet saat alması ne derece etiktir?
Bu saatler nasıl alınmıştır?
İhale yoluyla mı yoksa ‘doğrudan alım’ formülüyle mi?
SADECE MEMURLARA DEĞİL…
Ziraat Bankası bu sorulara hâlâ karşılık vermedi.
O halde sorulara devam edelim:
Piyasa etiketi 31 bin TL olan bu saatlerin, bankanın İdare Konseyi Üyelerine verildiğini de öğrendim.
Birçoğu AKP eski milletvekili ya da yöneticisi olan bu isimler, bedeli 31 bin TL olan bu saatler kendilerine getirildiğinde hiç mi rahatsız olmadılar?
Eğer bir karşılıkları varsa, köşem karşılıklarına açıktır…
HEP BİREBİR MARKA…
Öte yandan, 300 milyonluk saat sorununun yalnızca Ziraat’le hudutlu olmadığı bilgisini de edindim. Halbuki başka kamu bankaları da birebir marka saati çalışanlarına vermiş, veriyormuş ve verecekmiş…
Aynı marka saat, kimi özel bankalar tarafından da çalışanlarına ikram olarak dağıtılıyormuş.
Bu bilgiyi Öz Finans Sendikası Lideri Ahmet Eroğlu’nun gönderdiği bildiriden öğrendim.
SENDİKA LİDERİ NE DİYOR?
Başkan Eroğlu, Ziraat Bankası idaresinin verdiği ikram saatleri ‘’bir kazanım’’ olarak gördüklerini belirtiyor. Uygulamanın başka bankalar tarafından hayata geçirilmesini de istiyor.
Yukarıda da tabir ettim…
Ben armağan verilmesine değil; armağanın alım sürecindeki sisteme itiraz ediyorum. Süreçlerin şeffaf olmadığını söylüyorum. “Banka saat vermek yerine bu parayı çalışanlarına dağıtsa daha manalı olurdu” diyorum…
YOKSULLUĞUN GÖSTERGESİ
Meseleyi bu türlü özetledikten sonra, gelelim asıl meseleye…
Önceki gece tv100’de de söyledim…
Sevgili Erdoğan Aktaş da son yazısında vurgulamış:
Bir banka düşünün ki; 25 milyar TL kâr etmesine karşın, çalışanlarına verdiği armağan saatler, paketi bile açılmadan internette haraç-mezat satışa çıkarılıyor.
Üzerinde ısrarla durulması gereken ‘yoksulluk’ gerçeği işte budur.
Bir yanda 10–12 bin TL maaşla çalışmaya mahkûm edilen Ziraat Bankası işçisi, öteki yanda Genel Müdürlük, Ziraat Bankası ve Ziraat İştirak İdare Şurası Üyeliği bulunan ve 300 bin TL maaş alan Alpaslan Çakar gerçeği var…
Ki; sorularımıza ısrarla yanıt vermekten kaçınan Çakar’ın yeni yıldaki maaşının net 500 bin TL’ye ulaşacağını da şimdiden söyleyeyim…
MEMURLAR NE İSTİYOR?
Ziraat’te yaşanan saat skandalını yazmamın akabinde, onlarca memurdan mail geldi. Çabucak çabucak her memur, “10 bin TL maaş alıp 31 bin TL’lik saat mi takacağız? Millet güler bize… Bizim saate değil, ete, süte, peynire ve insanca yaşamaya gereksinimimiz var” diyordu.
Mesele ne kadar kolay aslında değil mi?
Saat yalnızca vakti değil, ‘zamanın ruhu’nu da yansıtıyor.
Ziraat’in saati yalnızca vakti değil, tıpkı anda yoksulluğu, şatafatı, israfı ve yandaş kayırmayı da gösteriyor.
